Hz. Ömerin mübarek adetlerinderdir ki, her zaman camiye erken giderlerdi.
Bir gün bir çocuğun erkenden koşarak, acele acele camiye gittiğini gördü.
Hz. Ömer çocuğa: Yavrum ne oldu, böyle acele acele nereye koşuyorsun? dedi.
Çocuk: Namaza gidiyorum efendim, namaz vakti yaklaştı, abdestim yok. Ezam okunmadan abdest alacağım, dedi.
Hz. Ömer: Yavrum sen daha küçüksün, sana namaz farz olmamıştır, buyurdu.
Çocuk:: Efendim bu işin küçüğü büyüğü olur mu? Dün benden küçük bir çocuk vefat etmişti de mezarlığa götürüyorlardı.
Hz. Ömer çocuğun bu cevabından öyle duygulandı ki, göz yaşlarını tutamadı ve “ Ya Rabbi! Bu çocuk ne iyi, ne akıllı çocuk “ demekten kendini alamadı.