Kitab-ı Mukaddes, Eski Antlaşma'yı ve Yeni Antlaşma'yı içeren, Hıristiyan inanışının temelini oluşturan ve Hıristiyanlarca kutsal sayılan kitaptır. Kitab-ı Mukaddes'in 2001 yılında yayımlanan Türkçe çevirisi (Yeni Çeviri) ise Kutsal Kitap olarak adlandırılmıştır. Kutsal Kitap, bir önceki çeviriye göre güncel Türkçe'dir.
Konu başlıkları
İncil
Kitab-ı Mukaddes bazen Türkçe'ye hatalı olarak İncil adıyla çevrilmektedir. İncil, İsa'nın yaşamını farklı yönlerden ele alan ve Kitab-ı Mukaddes'in ikinci bölümü Yeni Antlaşma'da Matta, Markos, Luka ve Yuhanna tarafından yazılmış olduğuna inanılan ilk dört kitaba verilen addır. İncil kelimesi bazen Yeni Antlaşma anlamında da kullanılır.
Eski Ahit
Kitab-ı Mukaddes'in ilk kısmı Eski Ahit ya da Eski Antlaşma olarak adlandırılır. 39 bölümden oluşur. Tevrat ve Zebur'u da kapsar.
Yahudilerin kutsal kitaplarından Tanah ile bölüm adları ve sınıflandırmalar hariç hemen hemen aynıdır. Eski Ahit, İsa'nın doğumundan önceki çok uzun bir zaman diliminde Yahudi peygamberleri, din adamları ve alimleri tarafından yazılmıştır. Bu bölümde İsa veya Meryem'den bahsedilmez.
Yahudi kutsal metinlerinden oluşmuş Tanah'ın Hristiyanlık'ta Eski Ahit olarak adandırılmasının nedeni, tanrının İsa ile yaptığına inanılan antlaşmadan (ahit) asırlar önce Musa ile Sina Dağı'nda yaptığına inanılan antlaşmadır. Yahudiler Tanah'ın Eski Antlaşma olarak anılmasını uygun bulmazlar.
Yeni Ahit
Kitab-ı Mukaddes'in ikinci bölümünü oluşturan Yeni Ahit ise İsa'nın sağlığında ve/veya ölümünden sonra Havariler, Hıristiyan din adamları ve alimleri tarafından yazılmıştır. 27 bölümden oluşur. Hristiyan alimlerince kanonik kabul edilen Matta, Markos, Luka ve Yuhanna İncil'leri Yeni Ahit'in ilk dört bölümünü oluşturur.
Hıristiyanlar tanrının Musa ile yaptığı antlaşmadan yüzlerce yıl sonra İsa ile yeni bir antlaşma yaptığına inanırlar. Bu nedenle Kitab-ı Mukaddes'in İsa'dan bahseden ikinci bölümünü Yeni Ahit olarak adlandırırlar. Bununla birlikte Yahudiler ikinci bir antlaşmayı kabul etmez, Tanah'ın Eski Ahit olarak adlandırılmasını uygun bulmaz ve bu ismi kullanmazlar.
Çeviriler
Kitab-ı Mukaddes'in en önemli çevirilerinden, «kilise atası» Jerom'un yaptığı ve Katolik Kilisesi içinde yüzyıllarca kanonik olarak kullanılmış olan Vulgata adı verilen Latince sürümüdür. Martin Luther ilk olarak bu metinden değil, İbranice ve Yunanca orijinal metninden halkın anlayabileceği Almanca bir çeviri yapmıştır. En ünlü İngilizce çevirisinin adı 1560 tarihli King James Sürümü'dür. Bu çeviri, bazı Hıristiyan inanırlarca hâlâ 'hatasız' olarak kabul edilmekte olup, referans olarak kullanılmaktadır.