Ayrılmayı Da Bilmek Gerekir!

Kolay değil yaşanmışlıkları, alışkanlıkları bir kalemde silip atmak ancak bazen ayrılmayı da bilmek gerekir.

Bir gün gelir bakarsın ki, yaşamın çer çöp dolmuş; insan artığından geçilmiyor aklının odaları. İşte o zaman biraz temizlenmek gerekir.

İnsanın en değerli zamanını, enerjisini, saflığını çalan şey, başka insanların yükleridir. Az insan ama kaliteli insan gerekir. Her zaman omzunuzda sıkıntı olan, evde bohçalanıp kaldırılmış ama hiç kullanılmayan çeyizler gibi, bazı insanları sandıklarınızda tutmanız gerekmez.

Geçmiş aşkların izlerinden, yalan dostlukların ağırlıklarından, zamanınızı çalan ve sizi sömürenlerden kurtulmak gerekir.

Elbette hiçbir şeye veda etmek kolay değildir. Onca yılın alışkanlığı hatırına bile dayanır bazen insan. O dayanmalar içten içe kemirir durur ruhu, fark etmezsin. Hep kendinden vererek, hep özveri göstererek, hep içine atarak, ömrünü çürütemezsin.

Bazen ayrılmayı, kopmayı bilmek gerekir. Vakti geldiğinde şu dünyadan bile kimler gitmedi ki! Madem hepimiz bir veda yaşayacağız zamanı geldiğinde, madem ömür dediğin çok kısa ve göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor. O zaman kıymetini bilmek gerekir.

Bazı ilişkiler çürümüştür, kokusu gelir burnunuza ama kondurmak istemezsiniz. Yok sayarsınız hataları, görmemezlik edersiniz. Kaç yanlış daha yapınca bitecektir sabrınız, siz de bilemezsiniz.

Yaşamı yorgunlukla doldurur geçmişin izleri. Kalbinizi yontar kalemi yonttuğu gibi bıçağın, sivrilirsin. Hiç anlamadan sen de, sana acı çektirenler gibi olursun sonunda. Dokunduğun her şeye batıp geçersin.

Bazen ayrılmayı da bilmek gerekir. Kendiniz için, ömrünüz için, yeni için, bazen bırakmak gerekir. Hep güvenli sularda kalarak boğulmaktan kurtulamaz insan. Bazen en güvendiğiniz dağlar bile yıkılıverir. O yüzden hep daha iyiye yürümek zorundasındır. O yüzden, içini tüketen aşklara, hırpalanmış dostluklara, yanlış insanlara veda etmek gerekir. Bazen hayata sağlam bir temizlik gerekir….

Candan Ünal